روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان 25 چه روزی است؟از 25 نوامبر سال 1981 در پی قتل وحشیانه سه خواهر میرابال، فعالان سیاسی اهل جمهوری دومنیکن این تاریخ به روز جهانی رفع خشونت علیه زنان نام گرفت.
25 نوامبر که مصادف با 4 آذر می باشد همه ی طرفداران رفع خشونت علیه زنان فعالیت های 16 روزه خود را آغاز میکنند و به روشهای مختلف اعتراض و بیزاری خود از خشونت علیه آنها را یکصدا فریاد می زنند.
همه گیری سایه خشونت بر اثر کرونا
از زمان شیوع COVID-19 ، داده ها و گزارش های موجود در خط مقدم نشان می دهد که انواع خشونت علیه زنان و دختران ، به ویژه خشونت خانگی ، شدت یافته است.
این شیوع سایه بانی است که در بحران COVID-19 رشد می کند و برای جلوگیری از آن به یک تلاش جمعی جهانی نیاز داریم. در حالی که موارد COVID-19 همچنان خدمات بهداشتی را تحت فشار قرار می دهند ، خدمات ضروری ، مانند پناهگاه های خشونت خانگی و خطوط کمک ، به ظرفیت تکمیلی رسیده اند. برای اولویت بندی پرداختن به خشونت علیه زنان در تلاش برای پاسخ و بهبود COVID-19 ، باید اقدامات بیشتری انجام شود.
UN Women اطلاعات به روز و پشتیبانی از برنامه های مهم را برای مبارزه با همه گیری سایه خشونت علیه زنان در طول COVID-19 فراهم می کند.
همزمان با اجرای قرنطینه كشورها برای جلوگیری از شیوع ویروس كرونا ، خشونت علیه زنان ، به ویژه خشونت خانگی ، شدت گرفت.
کمپین UNiTE برای پایان دادن به خشونت علیه زنان:
دبیرکل سازمان ملل متحد ، یک تلاش چند ساله با هدف جلوگیری و از بین بردن خشونت علیه زنان و دختران ، بر تقویت فراخوان اقدامات جهانی برای رفع شکاف های بودجه ، اطمینان از خدمات اساسی برای بازماندگان خشونت در طول بحران COVID-19 ، بر پیشگیری و جمع آوری داده هایی که می توانند خدمات نجات دهنده زندگی برای آنان را بهبود بخشند ، تمرکز کرده است.
جهانی نارنجی
تم امسال برای روز جهانی منع خشونت علیه زنان نارنجی است. مانند سال های گذشته ، روز جهانی امسال نیز 16 روز فعالیت را آغاز می کند که در 10 دسامبر 2020 ، که روز جهانی حقوق بشر است ، به نتیجه برسد.
چندین رویداد عمومی برای روز جهانی امسال هماهنگ شده است. برای یادآوری نیاز به آینده ای بدون خشونت ، ساختمانها و نشانه های نمادی “نارنجی” می شوند.
چرا ما باید خشونت علیه زنان را از بین ببریم؟
خشونت (VAWG) یکی از گسترده ترین ، مداوم ترین و ویران کننده ترین موارد نقض حقوق بشر در دنیای امروز است که به دلیل مصونیت از مجازات ، سکوت ، انگ و شرم پیرامون آن ، تا حد زیادی گزارش نشده است.
به طور کلی ، خشونت خود را در اشکال مختلف جسمی ، جنسی و روانی نشان می دهد ، شامل:
خشونت شریک زندگی صمیمی (نزاع ، سواستفاده روانی ، تجاوز به زناشویی ، زن کشی).
خشونت و آزار جنسی (تجاوز جنسی ، اعمال جنسی اجباری ، پیشرفتهای جنسی ناخواسته ، سو استفاده جنسی از کودکان ، ازدواج اجباری ، آزار و اذیت خیابانی ، تعقیب و گریز ، آزار و اذیت سایبری).
قاچاق انسان (برده داری ، استثمار جنسی)
ختنه دستگاه تناسلی زن ؛ و ازدواج کودک.
برای روشن شدن بیشتر ، اعلامیه منع خشونت علیه زنان که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1993 صادر شد ، خشونت علیه آنان را چنین تعریف می کند:
“هرگونه اقدام خشونت آمیز بر اساس جنسیت که منجر به بروز آزار جسمی ، جنسی یا آسیب روحی و روانی ، از جمله تهدید به چنین اعمالی ، اجبار یا محرومیت خودسرانه از آزادی ، چه در زندگی عمومی و چه در زندگی خصوصی آنان رخ دهد. ”
پیامدهای نامطلوب روانشناختی ، جنسی و بهداشت باروری (VAWG) زنان را در تمام مراحل زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. آنها همچنین دلیل محدود کردن دسترسی به آموزش عالی هستند و اینها به فرصت های محدودی برای آنان در بازار کار تبدیل می شوند.
در حالی که خشونت مبتنی بر جنسیت ممکن است برای هر کسی ، در هر مکان اتفاق بیفتد ، برخی از زنان و دختران به طور ویژه ای آسیب پذیرتر هستند. به عنوان مثال ، دختران جوان و زنان مسن ، آنانی که خود را به عنوان لزبین ، دوجنسیتی ، تراجنسی یا بین جنسی ، مهاجران و پناهندگان ، بومی ها و اقلیت های قومی معرفی می کنند ، یا زنان و دختران مبتلا به HIV و معلولیت ، و کسانی که از طریق بحران های انسانی زندگی می کنند.
خشونت همچنان مانعی برای دستیابی به برابری ، توسعه ، صلح و همچنین تحقق حقوق بشر زنان و دختران است. در مجموع ، وعده اهداف توسعه پایدار که هیچ کس را پشت سر نگذاریم – بدون پایان دادن به خشونت علیه آنان قابل تحقق نیست.
در سال 2020 ، COVID-19 تقریباً از هر لحاظ ، و هر کجا ، زندگی ما را تحت تأثیر قرار داد ، زیرا کشورها برای مهار انتشار ویروس اقدام به محاصره و محدودیت های شدید مرزها کردند. با بسته شدن درها و شروع انزوا ، گزارش ها در مورد انواع خشونت ها علیه زنان و دختران ، به ویژه خشونت خانگی افزایش یافت.
همه گیری خشونت علیه زنان موضوع جدیدی نیست. حتی قبل از اینکه COVID-19 به ما ضربه بزند ، در سال گذشته 243 میلیون زن و دختر توسط شرکای صمیمی خود مورد آزار قرار گرفتند. بیماری همه گیر COVID-19 خشونت را تشدید کرد ، حتی اگر خدمات پشتیبانی متزلزل شده و دسترسی به کمک سخت تر شود.
در حالی که ما سالانه 16 روز فعالیت علیه خشونت بر اساس جنسیت را جشن می گیریم (25 نوامبر – 10 دسامبر) ، UN Women در حال پیوستن به بازماندگان ، فعالان ، تصمیم گیرندگان ، سیستم UN و افراد از هر قشر زندگی است چراغ ، نیازهای اساسی ، پیشگیری و داده هایی را که پاسخ های آگاهانه تری را شکل می دهد ، روشن کنید. پایان دادن به خشونت علیه زنان وظیفه همه است.
در اینجا چند راهی وجود دارد که می توانید با خیال راحت و تأثیرگذار تغییر ایجاد کنید
- هنگامی که یک زن داستان خشونت خود را به اشتراک می گذارد ، اولین قدم را برای شکستن چرخه سواستفاده برمی دارد
- همه ما وظیفه داریم فضای امن لازم را برای صحبت کردن و شنیدن به او بدهیم
- بازماندگان خشونت بیش از هر زمان دیگری صحبت می کنند و همه باید نقشی را برای اطمینان از عدالت داشته باشند.
- بگویید: “ما شما را می شنویم. ما به شما ایمان داریم ما در کنار شما ایستاده ایم. “
- به نسل بعدی آموزش دهید و از آنها بیاموزید
- . همدیگر را مسئول بدانید
- خشونت می تواند اشکال مختلفی داشته باشد ، از جمله آزار و اذیت جنسی در محل کار و در فضاهای عمومی
- در برابر فرهنگ تجاوز بایستید
ما هر روز فرصت داریم رفتارها و اعتقادات خود را برای تعصب هایی که باعث تداوم فرهنگ تجاوز می شود ، بررسی کنیم. به این فکر کنید که مردانگی و زنانگی را چگونه تعریف می کنید ، و تعصبات و کلیشه های شخصی شما چگونه روی شما تأثیر می گذارد.
از نگرشی که در مورد هویت جنسیتی گرفته تا سیاست هایی که در جوامع خود پشتیبانی می کنیم ، همه می توانیم برای مقابله با فرهنگ تجاوز جنسی اقدام کنیم.
- بودجه سازمان های زنان
کمک مالی به سازمان های محلی که زنان را توانمند می کنند ، صدای آنها را تقویت می کند ، از بازماندگان حمایت می کنند و پذیرش همه هویت های جنسیتی و جنسی را ارتقا می دهند.
- با به چالش کشیدن هم سن و سالان خود برای تأمل در رفتارهای خود و صحبت کردن هنگام عبور از خط ، یا با کمک گرفتن از دیگران در صورت عدم احساس امنیت ، یک محیط امن تر برای همه ایجاد کنید.
- جمع آوری اطلاعات مربوط ، کلیدی در اجرای اقدامات پیشگیرانه موفق و ارائه حمایت مناسب از بازماندگان است.
از آنجا که خشونت مبتنی بر جنسیت در طی COVID-19 افزایش یافته است ، شکافها در جمع آوری اطلاعات حساس جنسیتی بیش از هر زمان دیگری بارزتر شده است. دولت ها باید در جمع آوری داده های مربوط به خشونت مبتنی بر جنسیت سرمایه گذاری کنند.
