روی صحبت این مقاله با افراد واقع بینیه که می‌دونن برای حضور در جامعه‌ی تشریفاتی, بی‌شک نسبت به نظرات دیگران نمیشه بی‌تفاوت بود اما میزان تاثیرپذیری ما نسبت به عقاید دیگران دست خودمونه.
انسان از اونجا که یک موجود جمع‌گراست نیاز داره یا حتی میشه گفت باید یه کارایی انجام بده که برای پذیرفته شدن در جامعه خودش لازمه, درغیر این صورت در بهترین حالت, چندان مورد قبول واقع نمیشه و در حالت بدِ داستان, طرد میشه و همین مساله این جمله کلیشه‌ای که اصلا نظر دیگران برام مهم نیست رو زیر سوال میبره.
مهم‌تر از به‌جا آوردن آداب تشریفات در یک محیط, شکل تعاملات در آن فضاست.
شما فرض کن دعوت شدی به یک مهمونی آن چنانی که از همه چی بهترینش وجود داره ولی انقدر فضا سنگینه که دوست داری زودتر بزنی بیرون.
یا ممکنه پیش اومده باشه که دعوت شدیم جایی و نمی‌دونستیم اون جو چه پوششی می‌طلبه و خلاصه با کلی وسواس لباسی برای پوشیدن انتخاب کردیم و وقتی وارد مهمانی شدیم دیدیم اصلا با اون محیط جور نبودیم. پس هم تشریفات مهمه هم مهمان نوازی.
حالا یک سری اصول و قاعده کلی برای تشریفات وجود داره که با داستان‌هایی این چنینی مثل ضایع شدن در بدو ورود به محیط یا بد گذشتن به مهمونامون در هر محیطی از رسمی تا غیررسمی مواجه نشیم.
هر تیپی برای هر محیطی که بزنیم, قطعا اگر مرتب و تمیز باشه در شکل‌گیری تعاملات ما نقش بسیار موثری داره.
فکر کن رفتی رستوران و پیشخدمت‌هاش یکی از یکی تمیزتر و گوگولی‌تر که بلدن به موقع ارائه خدمات کنن, بوی خوب میدن, لبخند میزنن و به تمام خواسته‌ها و پیشنهادات شما نه تنها گوش می‌کنن بلکه با تشکر از توجه شما, پذیرای کلام شما هستن. با این تفاسیر یعنی برای بار دوم ممکنه نخوای بری اونجا؟ محال ممکنه!
سر قرار ملاقاتت با یک فرد قطعا در برخورد اول بیشتر از اخلاقش با ظاهرش مواجه میشی و چه بسا بسیار هم آدم خوبی باشه ولی برای انتخاب نامناسبش د ر پوشش, به چشم تو نیاد.
چرا راه دور بریم. میری سوپر خرید کنی, عمرا اگه بتونی نه بیاری که یک آدم با لباس‌های مرتب و ظاهری تمیز و بوی خوش, جذبت نمیکنه و اینجاست که میگی کاش مرتب‌تر اومده بودم بیرون.
حالا میخوام یکم مساله رو تخصصی تر کنم و برم سراغ فضایی مثل رستوران.
در ادامه‌ی مطالبی که گفته شد یکی از دلایل بازگشت ما به یک رستوران‌های خوب, علاوه بر رضایت ما از کیفیت و قیمت متناسب با غذا و فضای رستوران, بدون شک برخورد و ظاهر پرسنل اون رستورانه.
یک سری قوانین کلی وجود داره که با رعایت اون‌ها وارد بازی دو سر برد میشیم. یعنی هم پرسنل احساس مطلوبی می‌کنن و هم مشتری‌ها.
قانون 1: تشریفات پوشش متناسب با محل کار
یکی از راه‌هایی که بتونیم به قول معروف زود با محیط کاریمون قاطی بشیم اینه که متناسب با همون محیط لباس بپوشیم.
اگر مدل شما, پوشیدن صندل و لباسای راحتیه, قطعا از کار در رستوران فاصله بگیر چون هیچ مشتری‌ای خوشش نمیاد وقتی غذاش سرو میشه با کسی روبرو بشه که یقه پیراهنش باز و موهای بدنش دیده میشه یا وقتی ظرف غذا میاد روی میز, یک دستبند طرح اسکلت به دست اون پیشخدمت آویزونه که در اثر برخوردش با غذا کثیف شده !
راحت‌ترین راه, پیروی از عرف و پوشیدن یک دست لباس رسمی در حد پیراهن و شلوار پارچه ایه. ولی در قدم‌های بعدی استفاده از کت شلوار یا حتی دقت به جنس البسه هم مد نظره و تاثیر بسزایی در ایجاد اعتبار محیط رستوران داره.
دقت در انتخاب لباس باعث میشه پیر یا جوان, حرفه‌ای یا مبتدی, چاق یا لاغر, جدی یا مهربان, قد کوتاه یا بلند و خلاصه خوب یا بد به نظر برسیم.
بعد از لباس, مساله زرق و برق خیلی مهمه که باید نهایتا به زیور آلاتی مثل حلقه ازدواج و ساعت بسنده کرد و چیزایی مثل النگو یا هر چیزی که در دست چرخش داره یا گردنبندهای بلند ممنوعه.
توجه به سایز مناسب شما که باعث نشه لباس خیلی تنگ یا گشاد باشه مهمه.
شما لباس از مارک شنل بپوش ولی بوی عرق بده, خود خدا هم ازت فاصله می گیره چه برسه به بنده خدا ولی یک لباس معمولی بدون مارک اما مرتب و تمیز که کاملا برازنده شماست و کمی رایحه خوش, بی شک انتخاب برتره.
الزاما نباید گرون و لوکس‌پوش باشیم که جذاب به نظر بیایم بلکه توجه به آرایش و پیرایش کافیه تا بتونیم جذاب و موثر باشیم.
شما لباس از مارک شنل بپوش ولی بوی عرق بده, خود خدا هم ازت فاصله می گیره چه برسه به بنده خدا ولی یک لباس معمولی بدون مارک اما مرتب و تمیز که کاملا برازنده شماست و کمی رایحه خوش, بی شک انتخاب برتره. پس الزاما نباید گرون و لوکس‌پوش باشیم که جذاب به نظر بیایم بلکه توجه به آرایش و پیرایش کافیه تا بتونیم جذاب و موثر باشیم.
یک ریزه کاری‌هایی هم هست که کوچیک اما مهمه مثل خالی نگه داشتن جیب کت‌و‌شلوار, کفش‌های واکس‌زده, نجویدن آدامس, نپوشیدن جوراب سفید.
حالا چرا نباید جوراب سفید پوشید؟ چون زود کثیف میشه و بیشتر ورزشیه تا رسمی. بهتره جوراب با شلوار ست باشه.
خبر خوب اینه که میشه لباسی پوشید که غیررسمی و در عین حال حرفه‌ای باشه!
معمولا از آبی میشه به عنوان یک رنگ غیررسمی یاد کرد و پوشیدن یک پیراهن آبی و تا دادن آستین‌ها با شلوار و بدون کت یک انتخاب مناسبه. کفش‌های راحتی برای آهسته دویدن وجود داره که اغلب ظاهری چندان ورزشی ندارن و گزینه های راحت و درعین حال مناسبی هستن.
آقایان محترم چند نکته مهم برای تشریفات پوشش وجود داره که اگر بهش توجه کنید تاثیر چشمگیری در جذابیت شما داره.
1. کت دو دکمه شما رو لاغرتر و شیک‌تر نشون میده و بهتره دیگه کمربند نپوشید
2. توجه به سایز لباس که نباید براتون خیلی گشاد یا خیلی تنگ باشه. تناسب قد آستین‌ها با دست, فیت بودن سرشانه و قد شلوار که نه زیر پا بره و نه روی مچ قرار بگیره.
3. پلیور یقه هفت رسمی‌تر از یقه گرده
4. کمربند مشکی هم با لباس پارچه‌ای ست میشه هم لباس اسپورت
5. اگر از بارانی استفاده میکنین ترجیحا با پیراهنتون ست باشه
6. در هوای کمی خنک هم میشه از شال گردن استفاده کرد و چه بهتر که مشکی و بلند باشه
7. پیراهن طوسی رنگ با هر لباسی قابل ست کردنه که میشه زیر لباس، زیر کت یا حتی با
یک پیراهن و یک کتونی بپوشین
قانون دوم: مراحل ورود تا خروج میهمان
چرخه‌ای به نام چرخه مهمان وجود داره که شامل چند مرحله از زمان ورود تا خروج مهمان شماست.
هر مراسمی چه کوچیک چه بزرگ نیاز به تشریفات خاص خودش داره و در محیط رستورانی بسته به نوع مراسم و مهمان, برنامه‌های متناسب با شرایط برای ورود تا خروج مهمانان تنظیم میشه.
مرحله اول: استقبال
نزدیک درب ورودی سالن باید فردی حضور داشته باشه که به تک‌تک مهمان‌ها خوشآمد بگه و برای رفتن سمت میز مناسب راهنماییشون کنه.
مرحله دوم: حمل‌ونقل
اگر رستوران لوکس باشه یا مهمان خاصی داشته باشه بهتره که برای پارک ماشین مهمانان, افرادی استخدام شده باشن که مسئولیت پارک ماشین مهمانان به عهده اون‌ها باشه . علاوه بر حمل‌ونقل خارج از رستوران, داخل رستوران هم میشه برای گرفتن پالتو یا کیف مهمانان از جالباسی متحرک استفاده کرد که دقیقا بعد از قرارگیری مهمانان در محل مناسب, برای گرفتن البسه اضافی کمکشون کرد.
مرحله سوم: اسکان
محل قرارگیری مهمان بسیار مهمه. اینکه صندلی سالم باشه و مهمان احساس راحتی داشته باشه, سرمایش و گرمایش محیط مطلوب باشه, سیستم روشنایی و صوتی سالم باشه, تابلوهای راهنما در مکان های مناسبی نصب شده باشه, از گل آرایی در محیط حتما استفاده بشه که در نهایت با رعایت و توجه به این اصول مهمان شما احساس راحتی و آرامش داشته باشه.
مرحله چهارم: پذیرایی
در ابتدای ورود مهمان و تا قبل از رسیدن غذای اصلی, بهتره با یک نوشیدنی مختصر از مهمانان پذیرایی بشه و در حین پذیرایی و سرو غذا, حتما با روی خوش این کار انجام بشه.
مرحله پنجم: بدرقه
همونطور که استقبال صورت گرفت, بهتره بدرقه هم انجام بشه. به این صورت که فرد مسئول, با لبخند کنار درب خروجی بایسته و از مهمانان بابت انتخاب رستوران تشکر و اون ها رو با یک خداحافظی صمیمانه بدرقه کنه.
